Konsekwencje ingerencji w postępowanie egzekucyjne.

Żaden człowiek nie wybiera życia w długach. Wpadanie w niekontrolowaną spiralę zadłużenia jest rzeczywistym problemem dla wielu osób. Narastające kredyty i zaległości czynszowe są niestety codziennością. Wszystko to powoduje, że komornicy mają dużo pracy. Poza zajęciem kont bankowych i wynagrodzeń, często muszą odebrać ruchomości lub przeprowadzić eksmisję. Działania w terenie są obarczone dużym ryzykiem. Nie każdy dłużnik jest w stanie zaakceptować utratę swojego majątku. Czasem dochodzi do incydentów, w których dłużnik utrudnia pracę komornikowi. Jakie konsekwencje grożą za takie postępowanie?

Wielu dłużników uważa, że komornik to intruz i obwinia go za swoje problemy finansowe. Jednak taka opinia nie jest uczciwa. Przed rozpoczęciem postępowania egzekucyjnego, dłużnik ma możliwość dobrowolnego uregulowania swojego zadłużenia lub zaprzeczenia jego istnienia w sądzie. Komornik jest jedynie odpowiedzialny za wykonanie ostatecznego wyroku.

Procedury utrzymania porządku zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego

Niewątpliwie mogą występować nieprawidłowości, polegające na zajęciu mienia, które nie należy do zobowiązanego lub przeprowadzeniu eksmisji z naruszeniem procedury. Jednakże takie sytuacje są rzadkie. Najczęściej komornik odzyskuje należność dla wierzyciela, jednocześnie szanując prawa dłużnika.

W przypadku gdy przedsiębiorstwo napotyka na kłopoty finansowe, konieczne może okazać się przeprowadzenie restrukturyzacji. Nasza firma specjalizuje się w świadczeniu usług związanych z restrukturyzacją i upadłością, wspierając przedsiębiorstwa w odnalezieniu najlepszych rozwiązań.

Wciąż zdarzają się sytuacje, w których wykonanie czynności egzekucyjnych zostaje utrudnione. Mogą to być na przykład fizyczne blokowanie dostępu do nieruchomości, ukrywanie przedmiotów lub nawet naruszenie nietykalności cielesnej komornika.

Konsekwencje drobnych wykroczeń – które można zdefiniować jako tak zwany pasywny opór – są opisane w kodeksie postępowania cywilnego. Kwestia ta jest omówiona w krótkim artykule 764, który stanowi, że:

Wykonawca ma prawo do ostrzeżenia, a jeśli ostrzeżenie okaże się nieskuteczne, do usunięcia osoby, która zachowuje się nieodpowiednio lub zakłóca jej działania. Jeśli osoba nie zastosuje się do żądania opuszczenia miejsca czynności, wykonawca może ukarać ją grzywną do tysiąca złotych.

Ustawodawca nie tylko wspomina o ograniczonej liście dostępnych środków utrzymania porządku, ale również określa kolejność, w jakiej powinny być one stosowane.

Osoba, która zachowuje się w sposób niewłaściwy lub przeszkadza, może zostać ukarana przez komornika.

• przypomnieć,

• usunąć z zajmowanego stanowiska,

• nałożyć karę grzywny w wysokości do 1000 zł.

Wytyczne dotyczące wdrażania środków porządkowych

Osoba będąca w sytuacji opisanej powyżej może doświadczyć nie tylko sam dłużnik, ale również każda inna osoba, która podejmie decyzję o utrudnieniu pracy komornikowi lub zachowa się niewłaściwie. Do drugiej grupy działań niepożądanych można zaliczyć, na przykład obrażanie komornika lub pojawienie się na miejscu zdarzeń pod wpływem alkoholu. Podobnie niewłaściwe będzie podejmowanie działań poniżających lub niemoralnych.

Gdy konieczna jest fachowa asysta w dążeniu do uzyskania odszkodowania, warto skorzystać z pomocy doświadczonej kancelarii prawnej. Nasz zespół specjalistów zapewnia pełną obsługę w tego typu przypadkach.

Dyspozycja i wydalenie są najczęściej stosowanymi środkami w formie ustnej. Jedynym potwierdzeniem ich użycia jest właściwa adnotacja przez komornika w protokole z działania.

W ostatnim czasie coraz więcej działań komorniczych jest rejestrowanych, co powoduje brak wątpliwości co do wykorzystania legalnych uprawnień przez komornika. W przypadku pojawienia się jakichkolwiek wątpliwości, osoba zainteresowana może złożyć skargę na działania komornika, która zostanie rozpatrzona przez sąd właściwy dla danego miejsca. Jednak należy zaznaczyć, że niektórzy teoretycy nie uznają możliwości zaskarżenia decyzji o upomnieniu.

Badania wykazują, że taka próba byłaby bezcelowa, ponieważ skarżący nie poniósł żadnych szkód. W takim przypadku ewentualne zarzuty mogą dotyczyć tylko działań podjętych po upomnieniu lub usunięciu osoby utrudniającej.

Osoba ukarana grzywną może być również poinformowana ustnie. Jednak decyzja komornika musi być poparta pisemnym nakazem, który następnie jest zapisywany w protokole. W tym przypadku strona zainteresowana ma prawo obrony swoich racji przed sądem. Nie ma tutaj wątpliwości co do prawnego interesu w złożeniu skargi na działania komornika. Skarga ta może nie tylko zażądać uchylenia grzywny, ale również jej zmniejszenia.

Czynności komornicze w kontekście przepisów karnych

Naruszanie biernego oporu lub niewłaściwego zachowania może skutkować jedynie nałożeniem grzywny w wysokości do 1000 zł, jednakże jakiekolwiek agresywne działania wobec komornika będą traktowane jako przestępstwo. Należy zwrócić uwagę, że osoba odpowiedzialna za prowadzenie egzekucji sądowej posiada status funkcjonariusza publicznego, co oznacza większą ochronę niż zwykły obywatel. W tym przypadku może mieć zastosowanie przestępstwo zgodnie z art. 222 §1 kodeksu karnego, który stanowi:

Każdy, kto powoduje uszkodzenie ciała funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej w trakcie lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, może zostać ukarany grzywną, ograniczeniem wolności lub pozbawieniem wolności na okres do trzech lat.

Osoba atakująca, która podczas napaści na komornika używa broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu, stosuje substancję obezwładniającą lub działa wspólnie i w zmowie z co najmniej jedną inną osobą, może oczekiwać surowszej kary. W takim przypadku maksymalna kara przewidziana przez prawo to 10 lat pozbawienia wolności, a w przypadku spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu – do 12 lat.

Ponadto, często związane z wymienionym przestępstwem jest także zakazane działanie na podstawie artykułu 224 §2 Kodeksu Karnego. Przewiduje on karę pozbawienia wolności do trzech lat za zmuszanie urzędnika państwowego za pomocą groźby lub przemocy do wykonania określonej czynności lub powstrzymania się od niej.

Dodatkowo, zgodnie z artykułem 226, punkt 1 Kodeksu Karnego – za znieważenie komornika lub osoby mu pomagającej może zostać nałożona grzywna, ograniczenie wolności lub pozbawienie wolności do roku.